Ta bera żech naszkryfloł skiż tego, co bych můg ja połosprowiać bajtlům. Teroski chca tyż jům Wům przedstowić.
Je tako tradycjo, że zbiyro sie kůnski astůw, żeby nům fajnie zakwitły w důma.
Ta łosprowka je ło tym jak jedyn chop poszoł miyndzy strůmy, czyli do lasa, po pora takich badyli.
Dzioło sie to jakie sto lot do zadku. Żył se tyn chop wele tego lasa, mioł mało chaupka i fajny zegrůdek. Miyszkoł tam ze swojům babeczkům, keryj pszoł fest a fest. Wszysko to było we miyjscu, kere mianuje sie brzeziny, a to skiż tego, że rośnie tam dużo brzůzek.
Tůż poszoł roz miyndzy te strůmy, a było to już tak leko na wiosna, ptoszki gryfnie śpiywały, klara gorała na niebie i w ogóle świot był lepszy. Sam trza łod razu pedzieć, że kożdego roku we noszych paniowskich brzezinach je durch gynał tak samo.
Strona 2 z 2