To juże nostympny wiersz ôd nostympnego czowieka. Zocnie zaproszůmy do czytanio.
Ty żeś je můj Skowrůnek
Dostali my uostatnio wiersz. Autor chcioł być anůnimowy, beztuż przedstowiůmy go bez podszrajbowanio.
Niy mogesz pedzieć
Iże przajesz miyjscu
Jak łoboczysz te jego gryfne rzeczy
Ýno wtedy
Kej zobejrzysz tam stare flaszki
A chasie na placu
I dalij besz mu przoł
Desiderata
Przełaź spokojnie bez larmo a niýciyrpliwoś,
a pamiyntej, jaki pokůj idzie snojś we cichości.
Kej ýno idzie, bez ôdrzekanio siebie,
miyj dobry kůntakt ze wszyskimi.